Urodzony 20 marca 1907 w Warszawie, syn Stefana i Apolonii z Jesionków, zdał maturę przed Państwową Komisją Egzaminacyjną Kuratorium Okręgu Szkolnego Warszawskiego (1928).
Ukończył VIII kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie (1929-1930) i odbył studia w Wyższej Szkole Handlowej.
Studiował także na Wydziale Inżynierii Lądowej PW.
Trzykrotnie startował w igrzyskach olimpijskich. W Amsterdamie 1928 zajął 4. miejsce w wyścigu ósemek.
Największe sukcesy odniósł podczas igrzysk w Los Angeles 1932, gdzie zdobył dwa medale olimpijskie: srebrny w dwójce ze sternikiem i brązowy w czwórce ze sternikiem. Startował także w Berlinie 1936 w dwójce ze sternikiem, ale bez sukcesów. Zdobył srebrny medal w mistrzostwach Europy w Budapeszcie w 1933 w dwójce ze sternikiem.
Pięć razy był mistrzem Polski: w dwójce ze sternikiem (1933 i 1936), czwórce bez sternika (1936), czwórce ze sternikiem (1933) i ósemce (1927). Dwa razy był wicemistrzem (dwójka ze sternikiem w 1937 i czwórka ze sternikiem w 1930), a cztery razy brązowym medalistą (dwójka ze sternikiem w 1931 i ósemka w 1928, 1930 i 1931).
W czasie kampanii wrześniowej walczył w stopniu podporucznika rezerwy w składzie Armii „Modlin”. Po dostaniu się do niewoli przebywał m.in. w oflagu Woldenberg. Po wojnie pracował w Zjednoczeniu Gospodarki Rybnej. Był także trenerem wioślarskim.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.